Τερατογένεση(προελευση & αιτια)

Τερατογενέση

Ενα κόμμα πεθαίνει όταν εκλείπουν οι λόγοι για τους οποίους γεννήθηκε. Ενα κόμμα γεννιέται όταν από την κοινωνία αναδύεται αυτή η ανάγκη. Για την ίδρυση του Δημοκρατικού Κόμματος στην Ιταλία δεν γνωρίζω αν υπάρχουν οι λόγοι του θανάτου αλλά σίγουρα δεν υπάρχει η ανάγκη της γέννησης. Εχουμε να κάνουμε με μια τερατογένεση, αφού το νεογνό προέρχεται από τον γάμο των δύο ανταγωνιστικών ιδεολογικά και πολιτικά κομμάτων της μεταπολεμικής Ιταλίας: Του Χριστιανοδημοκρατικού και του Κομμουνιστικού.

Αλλά ούτε οι αριθμοί δικαιολογούν το εγχείρημα. Το νεογέννητο θα κληρονομήσει, στην καλύτερη των περιπτώσεων, το ήμισυ της εκλογικής πελατείας των δύο γονιών του. Πρόκειται για πολιτική αυτοκτονία, αλλά αυτό αφορά τους δημιουργούς του. Το κακό είναι ότι θα πάρουν μαζί τους στον τάφο την ήδη ασθενούσα βαρέως κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς.

Το νέο κόμμα, όπως γράφει ο Gabrielle Ρolo στο «Μanifesto», είναι το πρώτο κόμμα στην παγκόσμια ιστορία που ιδρύεται από την κυβέρνηση. Συνήθως γίνεται το αντίθετο: Ιδρύεται ένα κόμμα, βάζει στόχους και προσπαθεί να γίνει κυβέρνηση για να τους υλοποιήσει.

Το Δημοκρατικό Κόμμα- λένε οι δημιουργοί του- ιδρύθηκε για να δώσει διάρκεια και σταθερότητα στην κυβέρνηση. Είναι μια οπτική της πολιτικής σύμφωνα με την οποία αυτή (η πολιτική) μπορεί να ασκηθεί μόνο στο επίπεδο της κυβερνητικής εξουσίας. Οποιος είναι εκτός, δεν μετράει τίποτε.

Μια θανατηφόρα ασθένεια- που ονομάζω «κυβερνίτιδα»- της πολιτικής έχει μολύνει και την άκρα Αριστερά προκαλώντας (στην τελευταία) τα αντίθετα συμπτώματα: Πιστεύει ότι μπορεί να ασκήσει πολιτική μόνο παραμένοντας στην αντιπολίτευση. Κυβερνηστές και αντικυβερνηστές είναι θύματα της ίδιας λογικής: Για τους πρώτους υπάρχει μόνο το εντός της κυβέρνησης, για τους δεύτερους μόνο το εκτός. Παραβλέποντας και οι μεν και οι δε πόση πραγματική εξουσία έχουν χάσει στην εποχή της παγκοσμιοποίησης οι εθνικές αντιπροσωπευτικές και οι εκτελεστικές εξουσίες από τις υπερεθνικές. Πόσο λιγότερο μετράνε οι θεσμοί από τους σιδηρούς θεσμούς της άγρας.

Η τερατογένεση της Ιταλίας είναι η πρώτη που συμβαίνει, αλλά ήδη σε όλη την Ευρώπη γίνονται προσπάθειες για παρόμοιες «εγκυμοσύνες». Για κόμματα χωρίς ιστορική μνήμη, χωρίς όραμα για το μέλλον, χωρίς ιδεολογία, χωρίς διαχωριστικές γραμμές. Πολιτικοί σχηματισμοί που στροβιλίζονται στο κενό της πολιτικής.